Burendag is het vandaag. Een dag om nog eens even extra te denken aan wie de mensen zijn die om ons heen wonen. En wie ben je eigenlijk zelf, met hen, tussen hen, voor hen? In Ermelo zijn er mensen die in hun straat bij elkaar komen en samen iets doen. Zo ook de ‘bewoners’van het Molenaarsplein. Vanmorgen maakten de vrijwilligers van Museum Het Pakhuis, Molen de Koe, de VVV en bijbelshop Evita nader kennis met elkaar. Voor hen droeg ik onderstaand gedicht voor dat geïnspireerd is op het samen wonen in Ermelo.
SNOEPJESMEVROUW
Haar achterdeur, het hoogtepunt van deze straat,
waar ze geen kind met lege handen laat. Al bromt
haar man en komt ze niet meer buiten, wie tikt
krijgt zoet onthaal. Zo gaat dat, al heel lang.
Links zetten ze de vuilnisbak, rechts oud papier,
schuin tegenover doet de tuin, daarnaast
brengt elke dag de krant met voordeur in het vizier.
Gedeelde kracht houdt haar hier, zolang het kan.
Toch altijd thuis, worden de pakjes van de straat
bij haar gebracht. Een bloemetje met burendag,
dat is een mooi gebaar, maar wie geeft wie, is nu
de vraag; zij zorgen voor elkaar. Zolang het gaat.
©2017 Fiet van Beek,
dorpsdichter Ermelo