Het sommelt in De Waal. Op het poëziebord bij Hotel De Waal, op het Sommeltjespaadje, bij het beeldje en niet te vergeten ’s nachts. Sommeltjes, een legende of een werkelijkheid die fantasielozen die niet kunnen vatten?
Legende
Het sommelt op de paden, de paadjes
rond De Waal. Als de maan alle hoeken
van de kerk beschijnt, stapelen keien
zich tot mannetjes. Met grijnzende
gezichten zwerven zij, over klinkers
en weggetjes, om Weelders te bespieden,
in kieren te glijden en zomaar te verdwijnen.
Ze zeggen dat ze stelen.
Ze zeggen dat ze lenen.
Ze zeggen dat ze zoeken
naar de afgegraven berg.
Ze zeggen dat ze dansen
in de stralen van de maan
en onzichtbaar kunnen zijn.
Blijf binnen als het donker wordt,
doe de gordijnen dicht, sluit achterdeur
en schuren af, blokkeer het kattenluik,
want het sommelt. Het sommelt
op de paadjes, de paden van De Waal.
Fiet van Beek,
juni 2023
