februari 2024
Andersom: de collectieve kracht van Texel
Texel staat voor grote uitdagingen om de leefbaarheid van het eiland in de toekomst zeker te stellen. Denk aan het toerisme als de kurk van de economie, het Texelse landschap, betaalbaar wonen voor wie hier werkt en bijdraagt. Daarnaast: meer en meer bedrijven en grond komen in handen van investeerders doordat er (te) veel kapitaal nodig is voor de opvolgende generatie.
Omdat de brede welvaart van het eiland onder druk staat, heeft de gemeente Texel samen de Lions en de Rotary een conferentie belegd. De centrale vraag: hoe kunnen we eenvoud bereiken in een nieuwe samenhang, waarbij sectoraal handleen niet meer de standaard is? Kan de kracht van het collectief zorgen voor een beter evenwicht, bijvoorbeeld in coöperatief ondernemerschap en gemeenschappelijk investeren in grond?
Of de eilanddichter daar dan een gedicht bij kan maken? Uh, nou, dat valt te proberen. Het werden er zelfs twee: een voor bij de opening, een bij het afsluiten van de middag. Die laatste vind je hier.
ANDERSOM
Er is een dag dat we besluiten, dat omgeven
over later gaat en vergunnen om wat goed is
voor wat ademt in de zilte eilandlucht,
een dag waarop gewiekst alleen doet denken
aan klapperende vogelvleugels, met hun hemels
applaus boven ongestoorde broedgebieden,
een dag waarop groter en meer gaat over
saamhorigheid en kapitaal gevonden wordt
in de glans van het Gouden Boltje en elkaar,
een dag van hetzelfde schuitje, waarop ikke-ikke
een vage echo uit een ver verleden is, landjepik
slechts een spel. Een dag waarop grond voedsel
geeft en de gasten passen bij wat het landschap
en de kurk samen kunnen dragen. Balansdag
heet zoiets. Ik denk dat het op een woensdag is.
Fiet van Beek,
eilanddichter
januari 2024
De tweede Dries
Op 18 januari 2022 overleed Dries Veltkamp, een sociaal bewogen markante Texelaar, tevens gemeenteraadslid. Dries was een actieve burger die allerlei mensen en organisaties hielp, ook als hij er niet zoveel mee had. Om burgerschap te stimuleren en de nagedachtenis van Dries te eren, stelt PvdA Pro Texel een prijs in voor sociaal Texelaarschap: De Dries.
De eerste Dries werd uitgereikt op 18 januari 2023 aan Cintha Stiekema, pleegouder en oprichter van Texelgezinnen. De tweede Dries werd op 18 januari bekend gemaakt. Het is Edward Witte. Hij krijgt de prijs vanwege de vele Texelse besturen waarin hij plaatsnam en zijn enorme inzet voor alles wat van belang is in zijn dorp Oosterend. Witte kreeg een oorkonde en een bedrag dat door hem aan een goed doel te besteden is. Op de oorkonde is onder meer onderstaand gedicht te lezen.
DE TWEEDE DRIES
Dries was een man, die niet snel vergat
of wordt vergeten. Zijn warmte bracht
waar ze ontbrak, liet zien hoe samen
kansen gaf voor aanwaaiers en gasten
voor wie het bestaan geen glijbaan was.
Wie op sloffen in zijn voetspoor treedt,
heeft het niet gevat. Het gaat om eigen
stijl, niet louter imiteren. Met het
beste uit jezelf een goede weg
opgaan, zelfs al moet je die nog banen.
Net als die wijze uit het oosten,
schouwer en doener tegelijk
met steeds de gang erin, lang
en bondig in het bestuur van voetbal,
school en politiek. Hij geeft zijn kracht
aan alles in het dorp, van woningbouw
tot dorpsmaaltijd. Bruisend van schone
energie pleit hij voor tulp en wokkel.
Vooral, maar niet alleen, is hij actief
present in zijn geliefde Oosterend.
Fiet van Beek,
eilanddichter
Demonstratief
Mijn nieuwjaarsgedicht 2024 verschijnt dit jaar op een boekenlegger. Deze wordt uitgedeeld bij de nieuwjaarsreceptie van de gemeente en bij de gemeentebalie zolang de voorraad strekt. Het regenboogpad speelt er een hoofdrol in, hoewel …?
DEMONSTRATIEF
Na een jaar vol nattigheid en regenbogen,
is het tijd om elkaar buiten te treffen. Kom,
uit het gemeentehuis, de Skool en OSG,
voor een beraad met burgers en durpers.
Omarm de gebruikerssporen, kies een bol wol
in een tint van het kleurenpad. Raak de draad
kwijt en weef met veilige handen een web,
een gesponnen dak waaronder welkom staat.
Ga niet op eigen strepen staan, trek lijnen
naar de tijden van de Hannahs en de Klazen
die nog komen of pas geboren zijn. Ook zij
willen straks wonen, met droge voeten graag.
Dat verbond ooit, tussen hemel en aarde,
regen en zon, ging het zwart-wit ver voorbij.
Bij een bont resultaat past een wens die staat:
een leerrijk verleden, een opbouwend nieuwjaar.
Fiet van Beek,
eilanddichter
december 2023
Mag ik u even voorstellen?
Een hulpmiddel voor Mark Pol, Texels nieuwe burgemeester die op 20 december werd geïnstalleerd.
MAG IK U EVEN VOORSTELLEN?
Een Texelaar heeft slordig haar, gemixt
model van hozen wind en coupe soleil.
Een Texelaar mag graag wat harder gaan
dan hier en daar is toegestaan. Belandt
hij in een sloot, heeft de gemeente het gedaan.
Maakt hij – of zij – het echt te bont, dan is dat
voor-ie nuchter is, het halve eiland rond.
Een Texelaar is trots; ons keileem bepaalt
de waddenmaat en: wij hebben de jurk.
Een Texelaar werkt hard, houdt van resultaat,
niet van procedures en eindeloos gepraat.
Je kunt hier burgemeester zijn, ereburger,
eilanddichter, maar zelfs die functies bij elkaar
maken je nog geen échte Texelaar.
Die echte Texelaar, zo wordt beweerd,
is hier geboren en gebleven. Hun aantal daalt,
vandaar dat teruggekeerde weggeweesten
hun overkantse tijd ruimhartig wordt vergeven.
Het levensritme wordt bepaald door wind,
tij en TESO. Tel daar een miljoen gasten bij
en zie de Texelaar: relaxed, maar zelden vrij.
Een Texelaar, ach, laat ook maar, een beeld
van dertienduizend zielen is altijd fout en waar.
Fiet van Beek,
eilanddichter
november 2023
Overvloed
foto: Sytske Dijksen
OVERVLOED
Boven verhoogde dijken en vernieuwde
gemalen sloven regenbogen. Het gevaar
niet van zee, maar over ons heen gegoten.
Wat als water van de Hogeberg kolkend
in sloten naar beneden stort, een tuunwal
op breken staat, uien drijven, smienten
dobberen op schapenland, boeren in soppende
sokken zonder tractoren de voren volgen?
Wat als kinderen op zuigende paden pootje
baden in De Dennen? Zo was het vroeger niet.
Tussen dijk en duin ligt een verzadigde kuip.
Wie het water keert, is even niet de vraag
die kwelt, maar, wie trekt de stop eruit?
Fiet van Beek,
eilanddichter
Bokkensprongen
bij de opening van het informatiepunt digitale overheid (IDO) in de bibliotheek
BOKKENSPRONGEN
Een koning in een vrij klein land,
stond met een hoepel in zijn hand.
Toen hij nog een prinsje was,
zei hij de mensen goeiendag,
speelde hij hoelahoep op straat
en kende hij de namen
van al zijn onderdanen.
Het volk was – met hem – uitgedijd,
het overzicht raakte hij kwijt.
Wie was toch wie, op wie kon hij
nu bouwen en vertrouwen?
Zijn raadsman had een goed idee.
Hij zei: geef ieder DigiD, beveel hen
dan in digi-taal er door te komen.
Dat ging een, twee, drie keer goed,
de vierde wist niet hoe het moest,
de volgende drie weer geen probleem,
nummer acht kwam er niet doorheen.
De een-twee-drieën werden de maat,
vieren te traag of te oud verklaard;
die telden daarna niet meer mee.
De oude koning zag het aan, begreep
wat er was misgegaan. Hij had alleen
de burgers hoeven vragen hun punt
te maken, de raadsheer kunnen leren
een sprong te wagen. De slotsom
van dit sprookgedicht: IDO-hulp is fijn,
maar het had niet nodig moeten zijn.
Fiet van Beek,
eilanddichter