Eilanddichter TXL

Eilanddichter TXL2022-01-26T11:43:25+01:00

mei 2025

Lammerij

By |mei 16th, 2025|Eilanddichter TXL|

LAMMERIJ 

 

Het onschuldig lam – zich niet bewust van wat

de toekomst brenge moge – springt vrolijk rond,

is een lust voor vele ogen.

 

De knuffelgast heeft geen idee dat het geblaat

al mindert en het cultuurgoed langzaamaan

zelf een soggie wordt. Schapenboeren

 

steken koppen bij elkaar om lege velden,

dijken, beurzen voor te zijn. Zij bundelen

hun krachten, laten zich niet slachten,

 

verzamelen op de Hoge Berg; misschien

lonkt er een buitenkans achter de horizon.

Waar kan het Texels schaap gaan grazen?

 

Dichtbij heeft verreweg de overhand, want

eigen eilandgras is altijd groener dan

die sprieten van de overkant.

 

Fiet van Beek, 
eilanddichter

 

Niet vanzelfsprekend

By |mei 7th, 2025|Eilanddichter TXL|

5 mei 2025

bevrijdingsdag

NIET VANZELFSPREKEND 

 

Dat ik hier sta met vrije woorden

– geen voorgeschreven tekst –

kan spreken over gruweldaden,

mijn mening geven, vragen stellen.

 

Dat jij hier bent, samen kon komen

met wie je zelf verkiest, vrijuit kan

gaan, liefde uiten, geen avondklok,          

geen executies. Geen angst.

 

Dat wij hier onder eigen vlag

de driekleur kunnen hijsen, niet

overvleugeld door een adelaar,

groen-zwart omhoog, oranje boven.                

 

Dat wij hier staan met volle magen,

dat anderen hun leven waagden,

dat zij hier kwamen, risico namen

zodat wij hier, zodat wij vieren nu.

 

Dat alles maakt ons feest vandaag.

 

Fiet van Beek, 
eilanddichter

 

Na tachtig jaar

By |mei 7th, 2025|Eilanddichter TXL|

4 mei 2025

NA TACHTIG JAAR

 

Er was een volk, er waren mensen.

Het beestachtige schreef oorlog

in ieders ogen, op alle hoeken van

elke straat. Geen ontkomen aan

sidderende stenen en hulpgeroep.

 

Waar angst regeert verdwijnt het licht

naar ondergronds om door te breken

in niet te doven moed, in verhalen

die wij elkaar vandaag vertellen

en morgen en daarna – zolang het moet.

 

Nooit zullen we vergeten, zeggen we,

met het leed in de schoenen. Het klinkt

op deze dag. Laten we daden tellen,

het leven spellen, elkaar verstaan

en alles overbrengen, behalve haat.

 

Fiet van Beek, 
eilanddichter

 

februari 2025

Tot later

By |februari 13th, 2025|Eilanddichter TXL|

De komende twee jaar is de tentoonstelling ‘Tot later! Texel in 2075’ te zien op de bovenverdieping van Ecomare. Het gaat over de toekomst en de keuzes die we kunnen of moeten maken om in 2075 het ‘gewenste’ eiland te hebben. Ecomare vroeg me om een gedicht hiervoor te maken. Vanmiddag werd de tentoonstelling geopend en jawel: daar hing het gedicht. Mooi gedaan allemaal!

TOT LATER 

Laten we afspreken dat wij elkaar hier

over 50 jaar weer zien. Dat ik in mijn baan

pirouettes blijf draaien, zoals ik al

 

deed lang voor jouw ontstaan. Dat jij voor mij zorgt,

als vaste gast, me koestert en schoonhoudt, zuivert

van wat mij dag in dag uit wordt aangedaan.

 

Dat ik doorga met grond te geven aan jouw

bestaan. Dan kunnen we straks het leven samen

vieren met natuur als gedeelde achternaam.

 

Fiet van Beek, 
eilanddichter

 

januari 2025

Honderd jaar

By |januari 25th, 2025|Eilanddichter TXL|

DEK, het fanfarekorps van Den Hoorn, bestaat dit jaar 100 jaar. Een mijlpaal die uitbundig gevierd zal worden. Op de jubileumreceptie op 25 januari was de eilanddichter een van de sprekers. Ik droeg onderstaand gedicht voor. 

HONDERD JAAR 

Doe eens even de ogen dicht en bedenk

hoe Den Hoorn zou zijn zonder haar fanfare.

Luister en hoor wat je dan mist: de last post,

serenades, paascantates, kerstmuziek,

hoog van de toren blazen op Koningsdag,

druktemakers in stilte van getij. Door

 

Eigen Kracht, zegt men, valt niemand uit de toon,

nou ja, bijna niemand dan. Een eeuw al blaast

men elkaar tot grote hoogtes en door diepe

dalen. Dwars door coronabubbels heen bleef

het verband van notenbalken, klonken toeters

in schuren en buitenlucht. Men slaat de maat,

 

Koper klinkt, de hoorn boven alles uit. Als

je weer kijkt, zie je geen toneel meer; voorbij

ook jongleren van majorettes. Bewegende

wangen, dat wel. Steevast versterken zij dorp

en melodie. Spelenderwijs maken zij

klankbalans, voor alle gezindten een thuis.

 

Fiet van Beek, 
eilanddichter

 

De derde Dries

By |januari 16th, 2025|Eilanddichter TXL|

Alweer voor de derde keer wordt ‘De Dries’ toegekend aan een bijzonder sociale Texelaar. Dit keer is de prijs voor Tessa Bruining, een jonge mantelzorger. Tessa doet veel aan de zorg voor haar moeder die een herseninfarct kreeg toen Tessa 14 was. Ze zocht steun en merkte dat er niets is geregeld voor jonge mantelzorgers op Texel. Mede door haar inzet is dat inmiddels anders. Er is een ontmoetingsplek en -moment voor jonge mantelzorgers en Texels Welzijn en Texelgezinnen geven steun waar nodig. Tessa werd zo pionier en boegbeeld. 

DE DERDE DRIES

Dries was een man, die niet snel vergat

of wordt vergeten. Zijn warmte bracht

waar ze ontbrak, liet zien hoe samen

kansen gaf voor aanwaaiers en gasten

voor wie het bestaan geen glijbaan was.

 

Wie op sloffen in zijn voetspoor treedt,

heeft het niet gevat. Het gaat om eigen

stijl, niet louter imiteren. Met het

beste uit jezelf een goede weg

opgaan, zelfs al moet je die nog banen.

 

Als je weet dat jij niet de enige

bent en al die anderen ook niet,

als je een balletje aan het rollen

krijgt, ogen opent, verhalen deelt

en er gewoon bent als het nodig is,

 

als je laat zien hoe je een web kan

weven, een manteldeken slaat om

schouders van nabij, houvast geeft

en moedig eigen dromen droomt; dan

laat je zien wat telt. Goede raad is jong.

 

Fiet van Beek, 
eilanddichter

 

Ga naar de bovenkant