mei 2025
Lammerij
LAMMERIJ
Het onschuldig lam – zich niet bewust van wat
de toekomst brenge moge – springt vrolijk rond,
is een lust voor vele ogen.
De knuffelgast heeft geen idee dat het geblaat
al mindert en het cultuurgoed langzaamaan
zelf een soggie wordt. Schapenboeren
steken koppen bij elkaar om lege velden,
dijken, beurzen voor te zijn. Zij bundelen
hun krachten, laten zich niet slachten,
verzamelen op de Hoge Berg; misschien
lonkt er een buitenkans achter de horizon.
Waar kan het Texels schaap gaan grazen?
Dichtbij heeft verreweg de overhand, want
eigen eilandgras is altijd groener dan
die sprieten van de overkant.
Fiet van Beek,
eilanddichter
Niet vanzelfsprekend
5 mei 2025
bevrijdingsdag
NIET VANZELFSPREKEND
Dat ik hier sta met vrije woorden
– geen voorgeschreven tekst –
kan spreken over gruweldaden,
mijn mening geven, vragen stellen.
Dat jij hier bent, samen kon komen
met wie je zelf verkiest, vrijuit kan
gaan, liefde uiten, geen avondklok,
geen executies. Geen angst.
Dat wij hier onder eigen vlag
de driekleur kunnen hijsen, niet
overvleugeld door een adelaar,
groen-zwart omhoog, oranje boven.
Dat wij hier staan met volle magen,
dat anderen hun leven waagden,
dat zij hier kwamen, risico namen
zodat wij hier, zodat wij vieren nu.
Dat alles maakt ons feest vandaag.
Fiet van Beek,
eilanddichter
Na tachtig jaar
4 mei 2025
NA TACHTIG JAAR
Er was een volk, er waren mensen.
Het beestachtige schreef oorlog
in ieders ogen, op alle hoeken van
elke straat. Geen ontkomen aan
sidderende stenen en hulpgeroep.
Waar angst regeert verdwijnt het licht
naar ondergronds om door te breken
in niet te doven moed, in verhalen
die wij elkaar vandaag vertellen
en morgen en daarna – zolang het moet.
Nooit zullen we vergeten, zeggen we,
met het leed in de schoenen. Het klinkt
op deze dag. Laten we daden tellen,
het leven spellen, elkaar verstaan
en alles overbrengen, behalve haat.
Fiet van Beek,
eilanddichter
februari 2025
Tot later
De komende twee jaar is de tentoonstelling ‘Tot later! Texel in 2075’ te zien op de bovenverdieping van Ecomare. Het gaat over de toekomst en de keuzes die we kunnen of moeten maken om in 2075 het ‘gewenste’ eiland te hebben. Ecomare vroeg me om een gedicht hiervoor te maken. Vanmiddag werd de tentoonstelling geopend en jawel: daar hing het gedicht. Mooi gedaan allemaal!
TOT LATER
Laten we afspreken dat wij elkaar hier
over 50 jaar weer zien. Dat ik in mijn baan
pirouettes blijf draaien, zoals ik al
deed lang voor jouw ontstaan. Dat jij voor mij zorgt,
als vaste gast, me koestert en schoonhoudt, zuivert
van wat mij dag in dag uit wordt aangedaan.
Dat ik doorga met grond te geven aan jouw
bestaan. Dan kunnen we straks het leven samen
vieren met natuur als gedeelde achternaam.
Fiet van Beek,
eilanddichter
januari 2025
Honderd jaar
DEK, het fanfarekorps van Den Hoorn, bestaat dit jaar 100 jaar. Een mijlpaal die uitbundig gevierd zal worden. Op de jubileumreceptie op 25 januari was de eilanddichter een van de sprekers. Ik droeg onderstaand gedicht voor.
HONDERD JAAR
Doe eens even de ogen dicht en bedenk
hoe Den Hoorn zou zijn zonder haar fanfare.
Luister en hoor wat je dan mist: de last post,
serenades, paascantates, kerstmuziek,
hoog van de toren blazen op Koningsdag,
druktemakers in stilte van getij. Door
Eigen Kracht, zegt men, valt niemand uit de toon,
nou ja, bijna niemand dan. Een eeuw al blaast
men elkaar tot grote hoogtes en door diepe
dalen. Dwars door coronabubbels heen bleef
het verband van notenbalken, klonken toeters
in schuren en buitenlucht. Men slaat de maat,
Koper klinkt, de hoorn boven alles uit. Als
je weer kijkt, zie je geen toneel meer; voorbij
ook jongleren van majorettes. Bewegende
wangen, dat wel. Steevast versterken zij dorp
en melodie. Spelenderwijs maken zij
klankbalans, voor alle gezindten een thuis.
Fiet van Beek,
eilanddichter
De derde Dries
Alweer voor de derde keer wordt ‘De Dries’ toegekend aan een bijzonder sociale Texelaar. Dit keer is de prijs voor Tessa Bruining, een jonge mantelzorger. Tessa doet veel aan de zorg voor haar moeder die een herseninfarct kreeg toen Tessa 14 was. Ze zocht steun en merkte dat er niets is geregeld voor jonge mantelzorgers op Texel. Mede door haar inzet is dat inmiddels anders. Er is een ontmoetingsplek en -moment voor jonge mantelzorgers en Texels Welzijn en Texelgezinnen geven steun waar nodig. Tessa werd zo pionier en boegbeeld.
DE DERDE DRIES
Dries was een man, die niet snel vergat
of wordt vergeten. Zijn warmte bracht
waar ze ontbrak, liet zien hoe samen
kansen gaf voor aanwaaiers en gasten
voor wie het bestaan geen glijbaan was.
Wie op sloffen in zijn voetspoor treedt,
heeft het niet gevat. Het gaat om eigen
stijl, niet louter imiteren. Met het
beste uit jezelf een goede weg
opgaan, zelfs al moet je die nog banen.
Als je weet dat jij niet de enige
bent en al die anderen ook niet,
als je een balletje aan het rollen
krijgt, ogen opent, verhalen deelt
en er gewoon bent als het nodig is,
als je laat zien hoe je een web kan
weven, een manteldeken slaat om
schouders van nabij, houvast geeft
en moedig eigen dromen droomt; dan
laat je zien wat telt. Goede raad is jong.
Fiet van Beek,
eilanddichter