foto Sytske Dijksen

In de afgelopen maanden werd er in het Waddengebied een walrus waargenomen. Dat is hoogst uitzonderlijk, want het beest hoort op de ijsplaten van de Noordpool thuis. Zij was dichtbij, zeer dichtbij, want op een basaltdijk van de marine in Den Helder. Tot verdriet van velen, ook van mij, deed zij Texel niet aan. Afgelopen weken was zij even zoek, maar inmiddels is zij gezien op de kust van Schotland. Freya, want zo is ze genoemd, inspireerde mij tot een gedicht. 

VERLANGEN NAAR WALRUS

 

Zij die haar eigen banen koos

en onverwacht is opgedoken

ver van het drijfijs van de pool,

die op basalt is neergestreken

en in vreemde wateren vist,

zij wordt vermist.

 

De vrije vrouw, ze kreeg een naam

om de mensheid te behagen;

strijdlustig heet nu haar bestaan.

Zij deed het waddenerfgoed aan,

zwom naar Terschelling, was op Schier,

maar kwam niet hier.

 

Zij met haar fijn besnorde kop

verkoos Den Helder boven ons,

vertrok zonder een levensteken.

Niets dan wat poep voor onderzoek

is hier op Texel aangekomen,

zelf is zij zoek.

 

Zij is op weg naar weer een plaats

om uit te buiken met haar maag

vol scheermessen en slobberschelp.

Huiswaarts of tegendraads gaat zij,

watertandend hopen wij, maar

Freya beslist.

 

Fiet van Beek, november 2021