Een zomers melodietje en een nostalgisch lied over de wervelende winterwind. Le vent d’hiver inspireerde mij tot een herfstgedicht. Met dank aan de Franse zanger Raphaël en het radioprogramma El Mundo.
LE VENT D’AUTOMNE
De regen die me binnenhoudt,
met zicht op pinda’s, een koolmees
die onverstoord de wind trotseert
en mij het goede voorbeeld geeft,
net als het blad dat keer op keer
een nieuwe weg inslaat, de meeuw
die zich laat dragen, zeilt en zweeft,
aan dynamiek zich toevertrouwt.
Ik vraag me af wat mij weerhoudt
van opstaan en gaan meebewegen,
stampen in een plas, verzet tegen
die bloemen in de vaas, het leven
achter dubbel glas. Het uitsteken
van de tong, de tweezits blokkeren,
de winterjas eens uitproberen.
De warmte binnen laat mij koud.
2020, Fiet van Beek