Gastgedicht: Kiekje van de kinderen

In het nieuwste gastgedicht heeft de dichter zich verstopt. Hij is in en buiten beeld. Henk van ter Meij schreef een gedicht bij een jeugdfoto waar hij zelf niet op staat. Een kiekje van de kinderen dat er o zo leuk uitziet maar niet laat zien wat de dichter er destijds aan beleefde. Ik vind [...]

Tot de laatste knijp

Eindelijk weer een nieuw gastgedicht. Het kwam er maar niet van, terwijl mij toch heel wat moois onder ogen kwam. Tot de laatste knijp, bijna leeg, restant, afvalbak; woorden die Bertje van Delden gebruikt in haar gedicht over vergankelijkheid. Van Delden is beeldend kunstenaar en weet in haar gedichten woorden te gebruiken die verbeelden en [...]

Gastgedicht van Maarten Buser

Een reden om niet te bidden? Ik heb er vele gehoord, maar die van dichter Maarten Buser was nieuw voor mij. Als ik zijn gedicht Kalmerend groen lees, kan ik nog steeds een glimlach niet onderdrukken. Dit gedicht komt voor in zijn debuutbundel Club Brancuzzi en is mijn nieuwste gastgedicht. De bundel bevat een serie [...]

Gast van Texel

Op Texel ontmoette ik Mare van der Mast. We hebben het een en ander gemeen: zij is sinds kort de (eerste) eilanddichter van Texel, ik de (eerste) dorpsdichter van Ermelo, zij is hierdoor opeens een BT-er (bekende Texelaar) geworden, ik een BE-er. Verder pendelen we allebei zeer geregeld tussen onze woonplaats (voor haar Amsterdam, Ermelo [...]

Gastgedicht: de spoortrein

Gedichten lees ik pas sinds een jaar of dertien, schreef ik ergens op deze website. Dat is waar, maar pas sinds kort herinner ik me dat ik al veel eerder gedichten hoorde. Heel veel eerder. Vorig jaar tijdens een vakantie met mijn broer en twee van mijn zussen, realiseerde ik me opeens dat het mijn [...]

Gastgedicht van Laura Reedijk

Was ik maar op een late herfstmiddag in Rhijnauwen geweest. Wie weet wat ik gehoord, gezien, geroken en gedacht had. Schrijfster Laura Reedijk was er een keer, in 1993 om precies te zijn. Het gedicht dat zij erover schreef is het nieuwste gastgedicht. Het past in deze tijd van het jaar waarin het vroeg donker wordt en de natuur lijkt af [...]

Gastgedicht: Regen

Vijf regels regen. Het nieuwe gastgedicht werd geschreven door werkrelatie Peter Kouwenberg. Via LinkedIn kwam ik erachter dat hij ook gedichten schrijft. Of beter gezegd: hij kwam erachter en vond mijn website. Ik kocht zijn bundel Sporen in de tijd. Gedichten over verlangen en verlies. Daarin staan verzamelde gedichten uit de periode 1968-2012. Het gedicht Regen is het kortste gedicht dat [...]

Gastgedicht uit IJsland

Nog maar net voet op IJslandse bodem gezet of de poëzie vloog me al om de oren. Op de ramen tussen gate en douane staan dichtregels van IJslandse dichters. Voor mij is dat net zoiets als een persoonlijk welkom in IJsland. ’s Avonds las ik in de trilogie van Jón Kalman Stefánsson, een IJslandse schrijver, [...]

Gastgedicht: O scholekster

Niet langs een slootje met lege blikjes en doosjes en al helemaal niet in Den Haag. Het gastgedicht van Johan de Koning getuigt van liefde voor de Wadden en een van de leukste waddenvogels: de scholekster. Hij vindt het dan ook moeilijk te verkroppen dat deze mooie vogel is ‘afgezakt’ naar de stad. Een gedicht [...]

Gastgedicht: Ook wij, Titaantjes

Tijd voor een nieuw gastgedicht. Dit keer is mijn keuze gevallen op ‘Ook wij, Titaantjes’, van Hagar Peeters. Voor de verandering eens niet alleen in tekst. Herman van Veen heeft het op muziek en cd gezet en maakt het nog mooier dan het al was. Een eigentijds liefdesgedicht.

Ga naar de bovenkant